Tuesday 31 July 2012

Kisah seorang lelaki

Korang nak dengar baca satu kisah x? Kisah ni besttt woooo... 

Okeh, ceritanya bermula begini. Pada zaman dahulu (baca dengan nada Kisah Sang Kancil dgn Kura2..hehe..), di sebuah bandar, ada la sorang orang tua yang buta. 

Orang tua ni suuuuuka mengata, memaki hamun, mencaci maki, memfitnah dan menghasut orang ramai agar membenci seorang lelaki. Dia sendiri mengaku, dia benciiiiiii sangat2 dengan lelaki tu.

Dalam masa yang sama, ada sorang lelaki ni suka bagi dia makan. Lelaki tu suapkan orang tua ni, setiap hari. Orang tua ni pun x tahu siapakah gerangan lelaki yang selalu suapkan dia. 

Sambil makan, orang tua buta ni sempat lagi memaki hamun lelaki yang dia benci tu. Lelaki yang suapkan dia hanya diam, x menjawab apa2.

Sehinggalah pada beberapa ketika, orang misteri yang selalu suapkan orang tua ni tak lagi datang. Orang tua ni pun hairan, mana la pergi lelaki baik yang selalu suapkan aku ni...haihhh...(siap ada suara efek..hik3)

Satu hari, sorang lelaki lain datang dan suapkan orang tua buta. Orang tua ni tahu, lelaki ini bukan lelaki yang sama yang selalu suapkan dia dulu. Sebenarnya, lelaki lain ini merupakan bezfren kepada lelaki budiman tu. 

Si bff kepada lelaki budiman ni tanya la orang tua..macam mana dia boleh tahu aku ni bukan lelaki tu?

Jawab orang tua, “lelaki itu menyuap aku dengan lemah lembut, dengan penuh kasih sayang, jauh lebih baik dari yang engkau lakukan terhadapku..”

So, si bff ni pun nangis, kerana terkenangkan bezfrennya yang telah meninggal dunia. 

Dan waktu ni la terungkap kisah yang orang tua tu tak tahu.. rupa2nya, lelaki yang selama ni dia keji, hina, caci maki itulah yang datang dan menyuapnya makanan dengan penuh kasih sayang, setiap hari. 

Baik kan lelaki tu?? Dah kena maki hamun pun still buat baik.

Itulah pemimpin terulung, Nabi Muhammad saw. 

kisah ni wat aku terfikir, kenapa kita (termasuklah aku) sukar nak memaafkan orang lain..sedangkan kita sendiri pun banyak buat silap. 

Padahal, pemimpin agung kita tu cool & steady je maafkan orang. Tak cukup dengan maaf, siap buat baik lagi dengan orang yang jahat dengan dia. Astaghfirullah..

UniMeOw: he’s da bes motivator!!!

Sunday 29 July 2012

Mama tak posa!!

Kisah ni terjadi masa aku darjah 3.. bermula apabila aku menolong mama di dapur. Hehe aku tolong hidang je.. 

 Masa mama tengah bancuh air, aku tengok mama rasa air tu guna sudu. 

 Maka aku dengan kecohnya berkata “haaaa...mama xposa!!!” sambil menggoyang2kan jari telunjuk ke arah mama..  

Jawab mama “rasa ja,,takpa..” 

Oooo...aku pon memasukkan maklumat “kalo puasa boleh rasa masa bancuh air..” ke dalam kepala hotak aku yang bergeliga ni.. 

Esoknya, family aku xde kat umah. Semua pegi kebun.  

Aku pun dengan rajinnya tolong la bancuhkan air. Dan ofkos la aku rasa!! (hehe...ni rasa je k..xde niat pon nak ponteng puasa..:p) 

Masa family aku balik,,aku yang tak nakal ni jelir lidah kat angah. Macam biasa, kami bukan buleh berjumpa..huh! 

Nak dijadikan cerita, abah nampak lidah aku merah, kesan kordial yang aku rasa tadi.  

“hah,,tu awat lidah merah 2?? Tak posa r??” Tanya abah..
“ehhh,,adik posa la..! posa kan boleh rasa!!”
“sapa cakap masa posa boleh rasa?”
“mama!” aku menuding jari telunjukku ke arah mama.

Abah pandang mama. Mama buat2 tak nampak. Aku tak paham apa2.

Hahahahaaha....mana la aku paham mama “rasa” semalam sebab dia dapat cuti free.. tu la,,laen kali tipu lagi anak2...lalalala... 

*”rasa” yang dimaksudkan di sini ialah merasa makanan/minuman dan terus telan..hik3...  

UniMeOw: inesen sungguh daku di ketika itu..haha

Friday 27 July 2012

Tqvm!


Assalamualaikum & salam ramadhan..
Di kesempatan ini, adik ingin mengucapkan ribuan terima kasih..wat family (especially mama,abah & kak ngah) yang telah menjaga adik dari adik kecik hinggalah setelah mencecah umur 22 tahun ini..(perrggghhhh giler skema nye intro..haha)

Selalunya adik cakap depan2,,siap salam cium pipi lagi.. tapi oleh kerana tahun ni ma & abah slalu marah kucing adik (alasan macam haram!!!citt!!) jadi adik ucap terima kacih kat blog je la..hehe 

(yela2,,satgi aku p salam depa..haihhh)

Sekarang adik xkeja lagi, so xdak pa adik leh bagi kat ma abah.. Cuma ucapan terima kacih je..uhukkk~~

Tapi bila adik dah keja nanti,,ma & abah xyah pening2 pikiaq nak beli adiah pa kat adik.. meh adik yang bagi adiah kat ma abah.. sebab ma abah yang besarkan adik sampai sekarang...

& tak lupa,,tqvm wat kengkawan yang telah mengewish bday aku....

Tq tq tq tq tq...
Love u oll,,,muah2!!!

UniMeOw: sowi xsempat nak bw...huhu
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...